Ponieważ jest nieraz sporo zamieszania odnośnie pojęć: kontemplacja czy mistyka – a to jest temat dzisiejszego kongresu – stąd też, zastanawiając się nad powierzonym mi tematem: „Modlitwa kontemplacyjna człowieka świeckiego w codzienności” pozwoliłem sobie nieco go zmienić. Dla dalszych konkretnych rozważań wydało mi się ważne najpierw dookreślić pojęcie kontemplacji w chrześcijaństwie i wskazać na możliwe jej formy oraz kryteria rozeznania jej autentyczności.

„Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski”
(Mt 5,48)

Ten nakaz bycia doskonałym w kontekście miłowania nieprzyjaciół Jezus skierował do każdego człowieka, każdego z nas, niezależnie od przynależności do konkretnego ruchu, stowarzyszenia, czy wspólnoty.

Na początku odpowiedzmy sobie samym. [ 1 ] Czy jako ludzkie istoty odczuwamy miłość? Czy dajemy wyraz miłości? Czy miłość jest naszym przyjacielem czy też budzącym przerażenie wrogiem? Czy pozwalamy sobie samym na doświadczanie odczuwanej przez nas miłości czy też wypieramy to doświadczenie? Czy posiadamy zespół zachowań doświadczenia miłości?

Katecheza II z cyklu "Filary duchowości dominkańskiej": Katechezy ADONAI w 2002-2003 roku wygłoszona przez Ojca Jakuba Gonciarza OP w dniu 8 listopada 2002.

Problem zachowywania rad ewangelicznych, które stanowią jeden z filarów duchowości dominikańskiej, będzie prawdopodobnie najtrudniej przełożyć na rzeczywistość ludzi świeckich. Zacznę więc od wyjaśnienia, czym są rady ewangeliczne.

Doświadczanie Boga w codziennym życiu jest centralnym zadaniem, wyzwaniem chrześcijanina, jest czymś, co nadaje sens naszemu życiu. Szukać Boga w codzienności oznacza poszukiwać głębokiego znaczenia naszego istnienia. Dostrzeganie i znajdowanie Boga, miłości Bożej stanowi sens naszego powołania, prawdziwe serce i rdzeń naszego istnienia.

Teologiczna refleksja nad zagadnieniem mistyki jest wciąż aktualna. Zasługuje to na gruntowną refleksję nie tylko ze strony teologów. Często przyjmuje się uzasadnione twierdzenie, że jest to dyscyplina opisująca wyłącznie fakty nadzwyczajne niedostępne przeciętnemu człowiekowi, ale też i obserwacja współczesnego człowieka wskazuje na istnienie wrodzonej tęsknoty za odnalezieniem Tego, w którym urzeczywistnia się pełnia i prawda ludzkiego istnienia. Mistyka więc pozwala poznać człowiekowi, że w autentycznym życiu duchowym chodzi o coś więcej niż o nadzwyczajne zjawiska, czy o negatywne ustosunkowanie się do rzeczywistości nadprzyrodzonej. Chodzi o przyszłość człowieka szukającego Boga, a także o przyszłość Kościoła i ludzkości.

Wstęp
Oddziaływanie formacyjne w środowisku Instytutu Studiów nad Rodziną skierowane jest tak ku przyszłym „apostołom rodziny”, jak i ku samym rodzinom – poprzez posługujący Instytutowi Studiów Instytut Świecki Życia Konsekrowanego Świętej Rodziny. W jednym i drugim wypadku formacja religijno-duchowa jest odpowiedzią na postulat integralności rozwoju człowieka i podejmowana jest w duchu odpowiedzialności za rozwój własny i innych.

Formacja w Ruchu przebiega w dwojaki sposób:
w ciągu roku poprzez pracę w małych grupach (kręgach Domowego Kościoła) oraz
w czasie 15-dniowych rekolekcji letnich.
Celem formacji jest doprowadzenie do odkrycia i podjęcie swego powołania we Wspólnocie Kościoła. Na formację znaczący wpływ wywarły wydarzenia w życiu Kościoła, które przez ks. Franciszka były odczytywane jako "głos Ducha Świętego do Kościoła". Przykładem może być Sobór Watykański II, którego dokumenty inspirowały kolejne etapy formacyjne.

Aleksander Jacyniak SJ
Jezuita, rekolekcjonista, kierownik duchowy, autor artykułów i ksiązek o duchowości.

Ten sposób pogłębionego kontaktu ze Słowem Bożym nawiązuje mocno do klasycznego schematu modlitwy medytacyjnej, zaproponowanego przez św. Ignacego Loyolę w książeczce "Ćwiczenia Duchowe".