Temat roku formacyjnego 2005/2006 w Ruchu Światło-Życie brzmi: Dać świadectwo nadziei. Domowy Kościół, gałąź rodzinna Ruchu Światło-Życie, podejmuje ten wysiłek formacyjny, aby potwierdzić zwyczajnym życiem chrześcijańskim, że można na co dzień żyć Bogiem, Jego słowem, Jego wolą, i nie jest to ponad ludzkie siły.  Człowiek żyjący Bogiem, Jego przykazaniami, budzi zaufanie - nie trzeba się go lękać, można wejść z nim w relację. Czasem właśnie zwyczajne ludzkie gesty, działania i postawy stają się dla drugiego źródłem siły, ufności, nadziei. Członkowie Domowego Kościoła podejmują także działania szersze, wychodzące naprzeciw potrzebom społecznym, stając się poprzez swoje życie i bezinteresowne zaangażowanie, znakiem nadziei.
Wśród takich działań wymienić należy zaangażowanie w pracę ośrodków adopcyjno-opiekuńczych: spotkania z rodzicami naturalnymi dziecka i wspieranie ich w decyzji przyjęcia dziecka, szukanie rodzin adopcyjnych i zastępczych, oraz regularne spotkania z nimi przygotowujące do pełnienia tych zadań.
Kolejną dziedziną zaangażowania członków DK są ośrodki wspierania rodziny, gdzie prowadzone są spotkania z małżonkami mające na celu odbudowanie jedności (m.in. podkreślanie wagi i mocy sakramentu małżeństwa), spotkania z rodzicami oczekującymi dziecka (przygotowujące ich do tej roli) oraz z rodzicami wychowującymi dzieci, kształcące ich umiejętności w tym zakresie (są to nierzadko spotkania indywidualne), a także pomoc terapeutyczna i poradnictwo prawne.
Małżonkowie DK bardzo często podejmują posługę w parafialnym poradnictwie rodzinnym, prowadzą pogadanki nt. budowania relacji w rodzinie i kształtowania życia wiarą dla rodziców np. dzieci pierwszokomunijnych, rodziców młodzieży przystępującej do sakramentu bierzmowania lub bezpośrednio dla tej młodzieży. Podobne spotkania, ale związane z tematyką  życia w trzeźwości (dzieło Krucjaty Wyzwolenia Człowieka obecne w RŚ-Ż, kształtujące do wolności od różnego rodzaju zniewoleń), wzmacniane dodatkowo świadectwami trzeźwych alkoholików, prowadzone są w ramach kursów przedmałżeńskich oraz w szkołach. Warto wspomnieć tutaj o organizowaniu przez wspólnoty DK bezalkoholowych balów karnawałowych, otwartych dla wszystkich zainteresowanych.
Wielu członków Domowego Kościoła podejmuje dzieło Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego i Adopcji Serca (otoczenie opieką duchową i materialną dzieci z krajów afrykańskich), stając się jednocześnie świadkami i krzewicielami idei tych dzieł w swoich środowiskach życia, pracy, w parafiach (animowanie nabożeństw w kościołach parafialnych o powyższej tematyce). Taka postawa nierzadko ma dalsze konsekwencje: zaangażowanie po stronie życia prowadzi do „otwierania” własnych rodzin na dzieci odrzucone, stawania się rodziną zastępczą lub adopcyjną.