Ruch rekolekcyjny i formacyjny małżeństw oraz osób przygotowujących się do małżeństwa. Jego celem jest odnawianie i budowanie, a niejednokrotnie odbudowywanie więzi małżeńskiej. Powstał w Polsce w roku 1977/78. Z Polski został przeniesiony do byłych państw komunistycznych. W 2004 r zatwierdzony przez Papieską radę ds. Świeckich .
Spotkania Małżeńskie wspierają drogę do pełni chrześcijańskiego życia, Dokonuje się to poprzez proponowanie uczestnikom dialogu, który zmierza do zrozumienia i przyjęcia siebie nawzajem przez męża i żonę w prawdzie i miłości, w duchu komunii osób. Podstawową formą pracy są rekolekcje zamknięte przeznaczone dla wszystkich małżeństw niezależnie od wieku, stażu, wykształcenia oraz skali problemów łączących lub dzielących małżonków. W rekolekcjach uczestniczą coraz to nowe małżeństwa.
To już pięć lat od czasu gdy uczestniczyliśmy w Spotkaniach Małżeńskich. Umocniły naszą jedność i naszą miłość. Nie przeżywamy poważniejszych kryzysów, ale te rekolekcje otworzyły nam nowe możliwości, przyniosły nowe odkrycia, nowe inspiracje...
Wtedy, kiedy w nich uczestniczyliśmy, byliśmy zupełnie młodym małżeństwem i zdawało nam się, że niewiele skorzystaliśmy. Ale dziś po trzech latach mogę powiedzieć, że nie przetrwalibyśmy kryzysu jakiego doświadczyliśmy później, gdyby nie wcześniejsze uczestnictwo w tych rekolekcjach.
Przeżyliśmy najpiękniejszy weekend od czasu naszego ślubu. Nie wiedziałam, że możemy jeszcze przeżywać tak wspaniałe chwile. Rekolekcje nauczyły nas od nowa ze sobą rozmawiać i wybaczyć sobie wszystko. Mąż sam zaproponował abyśmy chodzili na spotkania porekolekcyjne. Nie umiem słowami podziękować za wszystko...
***
Szczególną formą pracy są rekolekcje dla małżeństw cywilnych w powtórnych związkach po rozwodzie.
Z przeoranym sumieniem, jestem zbudowana, wyjeżdżam z nadzieją
***
Z doświadczeń programu dla małżeństw powstały Wieczory dla Zakochanych - cykl spotkań przygotowujących do zawarcia sakramentu małżeństwa. Wydajemy zaświadczenia o ukończeniu katechez przedmałżeńskich.
To co tu usłyszałam chciałabym na długo zapamiętać. Teraz wydaje mi się, że będę tak żyła, ale kiedy przyjdzie codzienne życie nie mogę być pewna tego w 100%. Dlatego myślałam sobie, że może wspólnie powinniśmy przypominać sobie o tych największych wartościach, które tu usłyszeliśmy. (z świadectw uczestników)
