Jerzy Buzek, Prezes Rady Ministrów RP,
Warszawa, 9 maja 1998 r.

Szanowni Państwo,

W historii naszego Narodu bardzo ważną rolę odgrywały różne formy samoorganizacji, takie jak ruchy, bractwa i stowarzyszenia. Stawały się one autentycznymi szkołami patriotyzmu, uczącymi aktywnego uczestniczenia w życiu publicznym. Opierając się na chrześcijańskim świecie wartości niosły różnorodną pomoc ludziom doświadczającym nędzy materialnej i duchowej. Znaczenie tych organizacji było szczególnie wyraźne w okresie niewoli i rozbiorów, kiedy Polska pozbawiona była swojej państwowości. Ważną rolę odegrały w czasie odzyskiwania niepodległości. To z nich wywodzili się ludzie, którzy wychowani na patriotów i społeczników, stawali się animatorami odbudowy kraju i tworzyli tkankę autentycznego życia społecznego, publicznego.
Okres komunizmu zniszczył większość tego typu inicjatyw w Polsce, paraliżując samoorganizowanie się społeczeństwa.

Rząd, który reprezentuję, przykłada dużą uwagę do współpracy z organizacjami pozarządowymi, które dziś w Polsce są kontynuatorem tych wielkich tradycji.
Współcześnie żaden demokratyczny kraj nie może się obejść bez współpracy z ruchami, fundacjami, stowarzyszeniami oraz ogromną rzeszą wolontariuszy, którzy tworzą tzw.  "trzeci sektor" życia społecznego. Tam, gdzie nie może dotrzeć administracja rządowa, samorządowa oraz przedstawiciele życia gospodarczego, ze swoją pomocą poszczególnym osobom, rodzinom oraz całym społecznościom docierają przedstawiciele organizacji pozarządowych. Przykładów na to można znaleźć wiele w różnych częściach Polski.
Współpraca z organizacjami pozarządowymi nie jest gestem uprzejmości ze strony instytucji państwowych i samorządowych. Obecnie w krajach o rozwiniętej demokracji współpraca z organizacjami pozarządowymi, a zarazem z całym trzecim sektorem życia społecznego, jest normalną formą pracy samorządów, rządów i parlamentów. Działalność tych organizacji bardzo często wnosi świeży powiew autentycznego życia do ciągle jeszcze mocno zbiurokratyzowanego systemu instytucjonalnych działań społecznych i socjalnych. Jest to szczególnie ważne wobec faktu, że państwo i samorządy nie są w stanie odpowiedzieć na wszystkie potrzeby ludzi doświadczających biedy, nędzy, cierpienia i niesprawiedliwości. Podkreślić także należy niezastąpioną rolę "trzeciego sektora" w rozwijaniu nowych form uczestnictwa różnych środowisk, grup i poszczególnych osób w życiu publicznym, gospodarczym, politycznym i kulturalnym.
Katolickie organizacje pozarządowe, w tym ruchy i stowarzyszenia, wnoszą w nasze życie społeczne solidną formację duchową i moralną, która dziś jest potrzebna w naszym kraju. Realizują one także wiele cennych projektów, niosących pomoc potrzebującym. Kształtują elity społeczne, pomagają w rozwiązywaniu wielu problemów życia społecznego, gospodarczego, politycznego i kulturalnego.
Dostrzegając potrzebę rozwoju "trzeciego sektora" życia publicznego, Rząd podjął działania w tym kierunku. Prowadzone są prace nad projektem ustawy "o działalności pożytku publicznego". Chcemy, aby w jej tworzeniu aktywnie uczestniczyły środowiska, które Państwo reprezentujecie.

Przed nami wielkie reformy naprawy państwa: reforma samorządowa i terytorialna, reforma oświaty, systemu ubezpieczeń społecznych, służby zdrowia i inne.
Zwracam się do wszystkich organizacji pozarządowych, a szczególnie do zrzeszeń katolickich, o włączenie się w te działania, tak abyśmy mogli skuteczniej tworzyć wspólne dobro, jakim jest nasza Ojczyzna.
Bez tych reform oraz bez zaangażowania się w nie szerokiego kręgu społeczeństwa nie będziemy mogli wkroczyć w trzecie tysiąclecie jako kraj silny, liczący się na arenie międzynarodowej.

Korzystając z okazji pragnę wyrazić wdzięczność ruchom, stowarzyszeniom katolickim oraz setkom tysięcy wolontariuszy. Proszę również, aby się nie zniechęcali trudnościami, na jakie napotyka ich praca, i kontynuowali bezinteresowną służbę ludziom, rodzinom oraz różnym społecznościom poprzez udzielanie im nie tylko pomocy materialnej i organizacyjnej, ale przede wszystkim serca, zainteresowania, troski, które są bezcennym darem w rozwoju życia społecznego w naszej Ojczyźnie.


Źródło: Pr. zbiorowa pod red A. Schulza: Apostołowie nowego tysiąclecia. O roli i zadaniach ruchów w Kościele i społeczeństwie, Warszawa 2000

List KEP w sprawach społecznych

O ŁAD SPOŁECZNY DLA WSPÓLNEGO DOBRA
LIST SPOŁECZNY EPISKOPATU POLSKI

Społeczna misja Kościoła – Spory społeczno-polityczne i konieczność ich przezwyciężenia – Doświadczenie solidarności – Potrzeba nawrócenia i dialogu – Refleksja nad językiem – Istota polityki – Fundamenty ładu społecznego – Ład instytucjonalny państwa – Mądrościowy wymiar polityki – Wezwanie do modlitwy i zaangażowania

Więcej…

Dokument Końcowy Synodu Biskupów

 „Młodzi, wiara i rozeznawanie powołania”

Wprowadzenie

Wydarzenie synodalne, które przeżyliśmy

1. „Wyleję Ducha mojego na wszelkie ciało, i będą prorokowali synowie wasi i córki wasze, młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, a starcy – sny” (Dz 2,17, por. Jl 3, 1). Oto, czego doświadczyliśmy podczas tego Synodu, podążając razem i słuchając głosu Ducha Świętego. Zadziwił nas On bogactwem swoich darów, napełnił swoją odwagą i mocą, by przynieść światu nadzieję.

Więcej…

Konferencja Episkopatu Polski

Wytyczne pastoralne do adhortacji
Amoris Laetitia

Wstęp

Sakrament małżeństwa oraz bliższe i bezpośrednie przygotowanie do tej formy wspólnotowego życia były zawsze i nadal pozostają w centrum działań pasterzy Kościoła. Dlatego z należną uwagą i staraniem przyjmujemy posynodalną adhortację apostolską papieża Franciszka Amoris laetitia, która jest wyrazem jego zatroskania o zdrową kondycję miłości małżeńskiej w rodzinie.

Więcej…