Za 7 miesięcy rozpoczyna się Rok Święty - Wielki Jubileusz Roku 2000. Aktualnie trwają intensywne prace nad przygotowaniem bardzo bogatej oferty sposobu przeżycia końca wieku i tysiąclecia oraz początku nowego tysiąclecia. Wiele instytucji, organizacji i przedsiębiorstw przygotowuje różnorodne spotkania, atrakcje, pamiątki itp. Ważne, abyśmy jako chrześcijanie podjęli rok 2000, jako czas łaski a nie tylko, jako symboliczną datę. Pielgrzymowanie najlepiej opisuje naszą postawę wobec Wielkiego Jubileuszu, bowiem jest to czas nawrócenia zarówno indywidualnego jak i wspólnotowo-społecznego oraz czas świętowania.
Jubileusz to także wezwanie do zintensyfikowania naszego zaangażowania ewangelizacyjnego oraz apostolskiego. Również spotkanie z ludźmi ubogimi jest wielką szansą tak dla nas pielgrzymów jak i dla biednych, zepchniętych na margines.
Jak korzystać z bogatej propozycji przeżywania Wielkiego Jubileuszu i jak wcielać w życie jego łaskę?  Są to pytania na które każdy ruch musi znaleźć swoją odpowiedź. Pośród wielości propozycji każdy winien odczytać swój własny styl pielgrzymowania. Zachęcamy, aby zaproponowane przez Kościół środki przemiany i wzrostu duchowego oraz zdynamizowania naszego zaangażowania apostolskiego odczytane zostały bardzo indywidualnie, osobiście w zależności od dojrzałości duchowej i możliwości czasowych.
Pragniemy również mocno podkreślić wymiar wspólnotowy i społeczny podejmowanych działań. Łaska Wielkiego Jubileuszu nie jest łaską udzielaną jedynie konkretnej osobie, ale całej wspólnocie ludzkiej, stąd ważne jest abyśmy podejmowali wysiłek przełamywania myślenia jedynie o sobie i swojej rodzinie i otwierali się na innych.

1. Wigilia Jubileuszu
czerwiec - grudzień 1999

1.1. Zakończenie II Synodu Plenarnego.
Już 5 czerwca zaczyna się Wigilia Wielkiego Jubileuszu, którą zainicjuje Ojciec Święty podczas swojej kolejnej wizyty apostolskiej do naszej Ojczyzny.
Niejako w przededniu tej Wigilii zakończył się II Synod Plenarny. 24 kwietnia br. Konferencja Episkopatu Polski zatwierdziła ostateczną wersję  wszystkich dokumentów Synodalnych. Uroczystego zaś zakończenia Synodu dokona Ojciec Święty 13 czerwca w Warszawie. Po wielu latach pracy, które miały różne fazy: od entuzjazmu i zapału, poprzez osłabienie zainteresowania Synodem i utraty nadziei w jego skuteczność, aż po ostatnie pół roku bardzo intensywnych prac i opracowywania ostatecznej wersji dokumentów, powstał materiał, który:
- z jednej strony streszcza doktrynę w 14 dziedzinach życia i działalności Kościoła,  uwzględniając najnowsze dokumenty Kościoła,
- dalej, ukazuje dobrą analizę mocnych i słabych punktów życia Kościoła w Polsce w tych dziedzinach,
- oraz wskazuje praktycznie i pastoralnie, co należy podjąć, aby proces nawracania się i odnowy Kościoła przebiegał we właściwym kierunku.
W dokumentach tych, których studiowanie gorąco polecam, członkowie ruchów i stowarzyszeń znajdą większość swoich przemyśleń, oczekiwań i nadziei, związanych z rozwojem pastoralnym Kościoła. Aktualnie więc zaangażowanie i projekty ruchów i stowarzyszeń zostały uznane, w pełni odczytane przez cały Kościół w Polsce jako własne. Nabierają więc one nowej jakości i formy. Nie są już tylko prywatną własnością ruchu, ale dobrem całego Kościoła. W rozwoju więc ruchów pozwala to na nowe umocowanie w Kościele i społeczeństwie naszych inicjatyw i działań. Teraz możemy odwoływać się do ustaleń Synodu w realizacji naszych programów apostolskich i ewangelizacyjnych.

1.2. Pielgrzymka Ojca świętego do Ojczyzny.
Jesteśmy też w dobrej sytuacji jako Kościół, bo Papieżem przygotowującym nas do Jubileuszu jest Polak. Jego przesłanie i rozumienie naszej sytuacji społecznej, politycznej, duchowej i religijnej jest bardzo głębokie. Przesłania jakie nam zostawił podczas ostatnich pielgrzymek oraz to, które jest przygotowywane na najbliższą, stanowi wspaniały skarbiec treści i inspiracji.
Mam nadzieję, że członkowie ruchów nie tylko duchowo i organizacyjnie przygotowują się do Pielgrzymki, ale aktywnie będą uczestniczyć w spotkaniach z Ojcem św. Zachęcam do włączenia się w organizowane we wszystkich parafiach w Polsce dni wspólnej modlitwy i czuwania w przededniu przyjazdu Ojca św. od 31 maja do 4 czerwca.
Natomiast przedstawiciele wszystkich ruchów i stowarzyszeń spotkają się z Ojcem św. w Warszawie 13 czerwca na Mszy św. połączonej z beatyfikacją 108 męczenników.
Dużą pomocą w wykorzystywaniu przy formacji przesłania Ojca św. będzie nowa płyta kompaktowa z wszystkimi dokumentami Papieża. Jego encyklikami, adhortacjami, listami - dobrze opracowany od strony graficznej i technicznej. Ukaże się on pod koniec maja br.

2. Wielki Jubileusz
25 grudnia 1999 - 6 stycznia 2001

25 grudnia tego roku rozpocznie się w Kościele Wielki Jubileusz narodzin Jezusa Chrystusa. Jest to dla nas czas nawrócenia, pojednania, nowego zapału ewangelizacyjnego i nowych inicjatyw apostolskich.

2.1. Czas nawrócenia ma się dokonać w wymiarze osobistym i rodzinnym, ale zarazem, co jest dla nas trudniejsze, w wymiarze społecznym.  Jak to sobie uświadomiliśmy wcześniej, w okresie przygotowań do Jubileuszu, każdy z nas nosi na sobie nie tylko winy osobiste, ale swojej rodziny, wspólnoty, ruchu, społeczności w których żyje, wszystkich ludzi, ale czy to akceptujemy i tym żyjemy? Dlatego ważne jest nie tylko osobiste nawrócenie, wyznanie win, ale i praca nad nawróceniem innych, całej ludzkości.
Jak tego dokonywać? Oprócz troski o swój rozwój duchowy trzeba zacząć bardziej zdecydowanie troszczyć się o rozwój innych ludzi. Wyznawać Bogu winy własne i innych,  przyjmować Jego miłosierdzie oraz prosić o uzdrowienie nie tylko swoich ran i grzechów, ale i innych ludzi, szczególnie wrogów.
Temu między innymi służą pielgrzymki, spowiedź jubileuszowa i odpusty, które jako środki duchowego wzrostu zarówno indywidualnego jak i zbiorowego, będą podejmowane w czasie Jubileuszu. Owocem prawdziwego nawrócenia jest pojednanie.

2.2. Jubileuszowe środki pomocne w podejmowaniu duchowej i moralnej przemiany.
Bulla "Incarnationis misterium" Jana Pawła II ogłaszająca Wielki Jubileusz Roku 2000 wskazuje na różne formy duchowej odnowy, które mogą nam dopomóc w nawróceniu. Są to:
- osobisty rachunek sumienia i spowiedź z okazji Jubileuszu,
- pojednanie w mojej rodzinie rozumianej szeroko - nie tylko najbliższej, z moimi wrogami,
- pojednanie i modlitwa za wszystkich zmarłych z mojej rodziny po najdalsze pokolenia,
- oczyszczenie i uzdrowienie pamięci, historii życia osobistego, mojej rodziny, Kościoła, naszego narodu oraz całego świata ("my wszyscy choć nie ponosimy osobistej odpowiedzialności,... dźwigamy ciężar błędu i win tych, którzy byli przed nami", "Dlatego proszę jako następca Piotra, aby w tym roku miłosierdzia Kościoła Kościół... ukląkł przed obliczem Boga i prosił o przebaczenie za dawne i obecne grzechy swoich dzieci."... "Pokorne wyznanie win własnych i cudzych, ponieważ jesteśmy jednością w Mistycznym Ciele Chrystusa"),
- uzyskanie odpustu dla siebie, swojej rodziny, aż po sam jej początek, dla wrogów, dla tych, którzy najbardziej zawinili względem dobra wspólnego naszego miasta, naszego powiatu, województwa, naszej Ojczyzny, Europy oraz całego świata. Przez odpust zostaje darowana skruszonemu grzesznikowi kara doczesna za grzechy zgładzone co do winy. W czasie Wielkiego Jubileuszu można będzie każdego dnia uzyskać odpust całkowity dla siebie, zmarłych, innych ludzi,
- odbycie pielgrzymki Jubileuszowej jako drogi do oczyszczenia, pojednania, i uświęcenia. Podjęcie pielgrzymki w wymiarze osobistym, pielgrzymki mojej rodziny, mojego ruchu, parafii, miasta itd.

2.3. Czas dziękczynienia i uwielbienia Boga za dar Jezusa Chrystusa, za dar Wcielenia się Boga w nasze życie i Zbawienia jakie On nam przynosi.
Służyć temu będą różnorodne święta, spotkania, sesje, modlitwy itp. jakie będą podejmowane w czasie Jubileuszu. Kalendarz obchodów Wielkiego Jubileuszu został zamieszony w bieżącym numerze naszego Biuletynu.

2.4. Nowy zapał ewangelizacyjny i apostolski.
Kościołowi potrzebna jest autoewangelizacja, ponowna ewangelizacja ludzi, którzy osłabli w swojej wierze, jak również ewangelizacja tych, którzy jej nie posiadają lub ją utracili.
Mam nadzieję, że każdy z ruchów i stowarzyszeń wpisze się w ten nowy nurt ewangelizacji poprzez zorganizowanie rekolekcji ewangelizacyjnych, podjęcie świadomie ewangelizacji w miejscu pracy itp.
Nowy dynamizm w wychodzeniu ku ubogim, odepchniętych na margines to kolejne wezwanie jakie stawia nam Ojciec Święty w czasie Jubileuszu. Nie chciałbym narzucać propozycji w tym względzie poszczególnym ruchom i stowarzyszeniom a wskażę jedynie na kilka grup szczególnie zagrożonych: dzieci i młodzież, ludzie starsi, których w Polsce będzie coraz więcej (ten rok jest poświęcony właśnie im), ludzie z marginesu społecznego (alkoholicy, narkomanii, przedstawiciele mafii i środowisk przestępczych itp.), bezrobotni, niepełnosprawni i chorzy, rodziny rozbite i przeżywające trudności,
Bardzo ważnym aktualnie wezwaniem jest walka o mądry i realny etos ludzi życia publicznego, polityków i samorządowców. Widać wyraźnie jak etycznie uboga jest nasza elita polityczna, a przez to mało skuteczna.

2.5. Jubileuszowe obchody w poszczególnych ruchach i stowarzyszeniach. Trwają prace nad przygotowaniem kalendarza obchodów Jubileuszu  w poszczególnych ruchach i stowarzyszeniach. Planowane są pielgrzymki, sesje, jubileuszowe rekolekcje, czuwania, podejmowane są nowe wezwania apostolskie. Ważne, abyśmy w tym programie uwzględnili propozycje zarówno dla członków swojego ruchu, jak i wszystkich jego sympatyków i przyjaciół.

2.6. Wielki Jubileusz Polaków w Rzymie 1-11 lipca 2000 roku z Ojcem Świętym.
W tym okresie planujemy, aby jeden dzień był poświecony ruchom i stowarzyszeniom. Już dziś pragniemy zaprosić wszystkie ruchy i stowarzyszenia do wzięcia udziału w tej pielgrzymce. Będzie to zarazem kolejna okazja  naszego spotkania się z Ojcem Świętym. Aktualnie trwają nad tym prace przygotowawcze.

2.7. Drugi Jubileuszowy Ogólnopolski Kongres Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich odbędzie się 24-26 listopada roku 2000 - mam nadzieję, że każdy z ruchów i stowarzyszeń weźmie w nim udział nie tylko jako uczestnik ale i jako współorganizator. Ogólnopolski Kongres zbierze doświadczenia kongresów diecezjalnych oraz poszczególnych ruchów i przygotuje nas na wejście w trzecie tysiąclecie chrześcijaństwa.

List KEP w sprawach społecznych

O ŁAD SPOŁECZNY DLA WSPÓLNEGO DOBRA
LIST SPOŁECZNY EPISKOPATU POLSKI

Społeczna misja Kościoła – Spory społeczno-polityczne i konieczność ich przezwyciężenia – Doświadczenie solidarności – Potrzeba nawrócenia i dialogu – Refleksja nad językiem – Istota polityki – Fundamenty ładu społecznego – Ład instytucjonalny państwa – Mądrościowy wymiar polityki – Wezwanie do modlitwy i zaangażowania

Więcej…

Dokument Końcowy Synodu Biskupów

 „Młodzi, wiara i rozeznawanie powołania”

Wprowadzenie

Wydarzenie synodalne, które przeżyliśmy

1. „Wyleję Ducha mojego na wszelkie ciało, i będą prorokowali synowie wasi i córki wasze, młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, a starcy – sny” (Dz 2,17, por. Jl 3, 1). Oto, czego doświadczyliśmy podczas tego Synodu, podążając razem i słuchając głosu Ducha Świętego. Zadziwił nas On bogactwem swoich darów, napełnił swoją odwagą i mocą, by przynieść światu nadzieję.

Więcej…

Konferencja Episkopatu Polski

Wytyczne pastoralne do adhortacji
Amoris Laetitia

Wstęp

Sakrament małżeństwa oraz bliższe i bezpośrednie przygotowanie do tej formy wspólnotowego życia były zawsze i nadal pozostają w centrum działań pasterzy Kościoła. Dlatego z należną uwagą i staraniem przyjmujemy posynodalną adhortację apostolską papieża Franciszka Amoris laetitia, która jest wyrazem jego zatroskania o zdrową kondycję miłości małżeńskiej w rodzinie.

Więcej…